ملافضه خوشنویس و مدرس در دوران قاجار
در دوران قاجار زنانی بودند که در قالب رسم و رسوم نماندند و سعی کردند چهره‌ای عالم و دانشمند از زنان دوران خود به تصویر بکشند. ملافضه یکی از همین زنان بود که در تاریخ به عنوان زنی دانشمند، مدرس و محدث، ادیب و خوشنویس مشهور است.
او در سال ۱۲۴۹ هجری قمری متولد شد و پدرش احمد بلاغی یکی از علما و فقهای قرن سیزدهم هجری قمری بود. در این فضا و با وجود این پدر عالم، ملافضه تحصیل را در خانه آغاز کرد و آنطور که سید محسن امین عاملی نویسنده اعیان الشیعه نوشته است، قرآن و ادبیات عربی را نزد پدرش و فقه و اصول را نزد علمای خانواده اش یاد گرفت و پس از آن تدریس فقه، اصول و حدیث به بعضی طلبه‌ها را آغاز کرد. دوران او مقارن با پادشاهی فتحعلی شاه قاجار بود و گفته می‌شود ملافضه آنقدر در فقه و اصول استاد بود که بسیاری از علما کتاب «قوانین» میرزای قمی را که از کتب سطح بالای حوزوی است نزد او فرا گرفتند. می‌گویند شخص میرزا با توجه به علم و دانش ملافضه به او اجازه داده بود تا این کتاب را تدریس کند.
ملافضه پس از ازدواج با شیخ حسن بلاغی هم به تحصیل و تدریس ادامه داد و به نوشته حسن صدر در تکمله آمل الامل، او که خط خوشی هم داشت و از راه استنتاخ (نسخه برداری) کتب امرار معاش می‌کرد. کتاب‌های زیادی مثل کشف الغطای شیخ جعفر نجفی و کتاب کفایه حاج ملاهادی سبزواری با خط ملافضه نسخه برداری شدند. به این ترتیب خطر از بین رفتن این کتاب‌های ارزشمند تا حدود زیادی برطرف شد.
از سال مرگ و محل دفن ملافضه اطلاعات در دست نیست.نام ملافضه درکنار بانوانی چون آغابیگم طباطبایی محدث، فقیه و زاهد معاصر فتحعلی شاه برده می‌شود و نشان دهنده حضور زنان در عرصه علوم دینی است آن هم در زمانه‌ای که زنان یا در حرمسراها بودند یا کمترین نقش را در زندگی اجتماعی ایفا می‌کردند.