پگاه احمدی

۱ خواب بودی که سینه خیز نوشتم تاریکی ِ اتاق، تمام‌اش نکرد خواب بودی وَ روی کاغذها، تکرار ِ قتل‌ها وُ آینه‌ها بود اما، این گوشه از جهان که بی‌خبرم می‌کند اینجا که با تو گُل می‌اندازم، خطّی از خون ِ این خیابان‌ها،…
ادامه مطلب ...