رضا حاج حسینی

قدیم بود و من و خانه های کاهگِلی همان محله ی نام آشنای کاهگلی اذان پیرمُریدانِ خوش صدا، دم صبح... قنوت پنجره ها... ربنای کاهگلی... همیشه ساده... صمیمی... همیشه زیبا بود حیاط خاکی و بی ادعای کاهگلی من و سماور و چایی و خنده ی بی…
ادامه مطلب ...