حضور کودکانه در یک جامعه واقعی

برای بچه هایی که وارد پیش دبستانی یا مدرسه می‌شوند، معمولاً پیدا کردن دوست و وقت گذراندن در فضای جدید، لذتبخش و هیجان انگیز است. اما لااقل نیمی از بچه‌ها اوایل ورود به این فضاهای جدید غریبی می‌کنند و از دیگران فاصله می‌گیرند. خیلی هایشان روزشان را با گریه شروع می‌کنند و به این سادگی‌ها حاضر نیستند محیط جدید را بپذیرند. اینجاست که دردسرهای مادرانه شروع می‌شود.

فرایند اجتماعی شدن بچه ها، به طور طبیعی از ۳سالگی اتفاق می‌افتد اما عواملی مثل شخصیت کودک، محیط خانواده، آموزش و رفتار والدین بر این روند تأثیر می‌گذارد. اگر می‌خواهید فرزندتان در اولین تجربه‌های مدرسه رفتنش رفتار اجتماعی را بیاموزد، این توصیه‌ها می‌تواند کمک کننده باشد:

۱- دایره مراودات فرزندتان را وسیع‌تر کنید. او را از آدم‌ها نترسانید و تشویقش کنید، دوستانش را به خانه دعوت کند یا با آنها، همراه مادرانشان به پارک بروید.

۲- در خانه و خارج از خانه مسئولیت‌هایی را به او واگذار کنید. از او بخواهید در کارهای خانه به شما کمک کند و توقعاتی از او داشته باشید که در حد توانش باشد.

۳- او را در کلاس‌های تفریحی، هنری یا آموزشی ثبت‌نام کنید و برای این کار فعالیتی را انتخاب کنید که او به آن علاقه‌مند باشد. به این ترتیب، بیرون رفتن از خانه و حضور در اجتماع را برای بچه‌ها جذاب می‌کنید.

۴- در محیط‌های بیرون از خانه، به فرزندتان حس امنیت بدهید. در هفته اول مدرسه یا پیش دبستانی او را با محیط آشنا کنید و با هم تمام زوایای مدرسه را بشناسید و کنجکاوی اش را برطرف کنید.

۵- همدلی را به او آموزش دهید. در موقعیت‌های مختلف سعی کنید او را درگیر کرده و بگویید: اگر تو جای فلانی بودی، چه احساسی داشتی؟ سعی کنید احساسات فرزندتان را تقویت کنید تا بتواند خود را در موقعیت آنها قرار دهد و دیگران را درک کند. با این کار، ارتباطات سازنده تری با دیگران برقرار می‌کند.

۶- هرگز به صحبت‌های فرزندتان نخندید؛ مگر آنکه خود کودک، زمان تعریف کردن موقعیتی بخندند یا قصدش خنداندن شما باشد. با کودک مثل یک بزرگسال رفتار کنید و به حرف‌های او گوش دهید. او به این ترتیب اعتماد به نفس حرف زدن و تعامل برقرار کردن پیدا می‌کند و در جمع‌های دیگر هم همین طور با اعتماد به نفس ظاهر خواهد شد.

۷- اگر کودک‌تان در برخی مهارت‌های فردی ضعف دارد، ضعف او را با مربی یا معلم در میان بگذارید و از او بخواهید به کودک فرصت دهد تا آن را برطرف کند. همزمان در خانه هم خودتان تمرکز بیشتری بر رفع آن مشکل داشته باشید و بی‌آنکه به کودک فشار بیش از حد بیاورید، کمکش کنید تا زودتر به هم سن و سال هایش برسد.

منبع: مجله ایران بانو