تربیت درست فرزند، راهی به‌سوی خوشبختی

تربیت فرزند، امری بسیار مهم محسوب می‌شود و دارای فواید و نقش‌های مهمی است. تربیت را می‌توان وسیله‌ای برای رسیدن روح به بلندترین درجه کمال دانست. به‌وسیله آن آدمی می‌تواند انسان حقیقی شود و اصلاحات زیادی در فرد انجام می‌شود. تربیت زیربنای شخصیت فرد است، استعدادها را شکوفا می‌کند و جهت می‌دهد، ابعاد شخصیتی انسان را می‌پروراند و آن را در مسیر تکامل قرار می‌دهد و زمینه‌های درونی آدمی را می‌سازد.

تربیت فواید زیادی دارد که می‌توان به فواید آن از جنبه‌های مختلف اشاره کرد. تربیت موجب رشد و ترقی اجتماعی فرد می‌شود و سبب پدید آمدن یک حیات سالم شده و انسانها را آماده ورودی مفید به اجتماع می‌کند. تربیت می‌تواند باعث رفع مشکلات اجتماعی شود. همچنین فواید تربیت از لحاظ اقتصادی این است که، متخصصان اقتصادی، تعلیم و تربیت را نوعی سرمایه گذاری برای جامعه می‌شناسند. همچنین تربیت را می‌توان وسیله‌ای برای انتقال میراث فرهنگی، نشر علم و فکر، آموزنده راه و رسم زندگی، دانست. تربیت عامل رشد در فکر و زندگی برای غنی تر کردن زندگی، هم در جهت مادی و هم در جهت معنوی است.

تربیت علت مهم پیشرفت یا عقب ماندگی‌ها است. عقب‌ماندگی تربیتی به عقب ماندگی اقتصادی و سیاسی و اقتصادی منجر می‌شود. و نیز پیشرفت مادی یا معنوی تربیت است که باعث پیشرفت سیاست مادیگرایانه یا خداپسندانه خواهد شد. بنابراین والدین در قبال تربیت فرزندان مسئولیتی بزرگ را بر عهده دارند.

همچنین لازم است به این نکته اشاره کنم که باید امر تربیت را از طریق محبت به انجام رساند. دین مبین اسلام نیز کودک را فطرتاً مستعد تربیت می‌داند و معتقد است با تحت مراقبت قرار دادن کودک می‌توان قوای او را ساخت و آن را جهت داد. از نظر اسلام اینکه عده‌ای ذاتاً دارای صفات و نارسایی‌هایی هستند، صحیح است اما باید گفت که تربیت در افراد نقش اساسی دارد و می‌تواند بسیاری از نابسامانی‌ها را حل و فصل کند. تربیت از وظایف والدین به شمار می‌رود. والدین باید در جهت تربیت فرزندان خود تلاش کنند. در واقع پدر و مادر به عنوان افرادی محسوب می‌شوند که باید فرزندان خود را به نحوی شایسته پرورش دهند. البته این امر را نیز نباید نادیده گرفت که اجتماع و دولت و مدرسه نیز در زمینه تربیت کودکان وظایفی را بر عهده دارند. همچنین در امر تربیت، می‌توان به مواردی توجه کرد که در ادامه به آن می‌پردازیم.

در واقع کودکان باید مورد پذیرش و احترام قرار گیرند. انتخاب نامی مناسب نیز حق کودک بر والدین است که باید برای وی نامی با معنا انتخاب کنند، نامی که مایه سربلندی وی باشد. اما امروزه شاهد هستیم که بسیاری از والدین به این امر توجه نمی‌کنند و نام‌هایی برای فرزندان‌شان انتخاب می‌کنند که بی‌معنا است. مورد بعدی این است که کودک باید از جانب والدین مورد حمایت قرار گیرد.

همچنین تأمین امنیت کودک نکته مهمی است که می‌توان در همه جا و در هر موقعیت و در ابعاد مختلف روانی، فکری، و در تمام زمینه‌ها، امنیت کودک را تأمین کرد. محبت کردن به کودک نیز از مسائل بسیار مهم تلقی می‌شود. کودک باید مورد محبت والدین قرار بگیرد و والدین او را دوست بدارند. در ادامه باید گفت که نیازهای کودک باید تأمین شود. از جمله تأمین تغذیه و پوشاک و بهداشت و سلامت جسمی و روانی او.

همچنین لازم است در تربیت کودک به آموزش و پرورش وی رسیدگی کرد. آموزش کودک شامل این می‌شود که بدانیم کودک باید در چه زمینه هایی آموزش داده شود و چه مهارت‌هایی بیاموزد و درباره کیفیت و کمیت این آموزش‌ها باید بدانیم. پرورش کودک نیز به این صورت است که بدانیم جسم و روان کودکان نیاز به پرورش دارد. همچنین مورد دیگری که باید گفت این است که در امر تربیت بدانیم که تا چه حدی به کودک آزادی عمل بدهیم.

منبع: روزنامه ایران ۱۹ شهریور ۱۳۹۴

امتیاز دهید: post
ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.