زندگینامه خوان گمپر، خالق بلوگرانا، موسس بارسلونا
هانس مکس یا به قول اسپانیایی‌ها خوان گامپر بزرگ‌ترین پسر و سومین فرزند آقای آگوست گامپر و روزینه اما‌هائسیگ بود. مادرش را در ۸ سالگی به علت سل از دست داد تا به همراه پدرش برای یافتن شغلی بهتر برای اداره خانواده ۶ نفره خود از شهر کوچک وینتردر به بازل سوئیس مهاجرت کرد.
در نوجوانی‌هانس بیشتر به دو و میدانی و دو چرخه‌سواری مشغول بود و آن طور که بعد‌ها در مصاحبه‌ای به آن اذعان کرد به انجام هر ورزشی از راگبی گرفته تا تنیس و حتی گلف روی آورده بود، به غیر از فوتبال. اما داستان از آن جا آغاز شد که حضور او در شهر بازل با اندامی‌ورزیده و آماده همراه با پا گرفتن تیم فوتبال بازل همراه شد تا پسرک داستان ما شانس خود را در فوتبال نیز امتحان کند و اینجا بود که وی توانست با هوش و استعداد بالای خود خیلی زود به بازوبند کاپیتانی این تیم دست یافته و از طرفی با استفاده از دستمزد نه چندان بالایش، باشگاه اف‌سی زوریخ سوئیس را به همراه تنی چند از دوستانش پایه‌گذاری کند.
در سال ۱۸۹۸ خوان که برای انجام چند معامله و تجارت شکر به آفریقا سفر کرده بود، در بازگشت به خانه تصمیم گرفت تا به دیدار خاله اش در شهر بارسلونا برود و این سفر آغاز ماجراجویی او در این شهر تاریخی لقب گرفت. اتفاقی که بعد‌ها از آن به عنوان دست سرنوشت یاد کرد.وی پس از آمدن به بارسلونا تحت تاثیر فرهنگ و زبان مردمان این سرزمین قرار و تصمیم گرفت تا ادامه زندگی و تجارتش را در این شهر دنبال کند.در ۲۲ اکتبر ۱۸۸۹ و پس از نزدیک به یک سال حضور در بارسلونا و در حالی که علاوه بر تجارت به عنوان خبرنگار اختصاصی برای روزنامه ای در سوئیس نیز مشغول به کار بود به ناگاه آگهی را در روزنامه لس دپورتیوو مشاهده کرد که در آن خبر از تاسیس یک باشگاه فوتبال در این شهر داده بودند. وی در حالی که تنها ۲۳ سال سن داشت و با توجه به تجربه موفقش در تیم‌های بازل و زوریخ سوئیس در روز ۲۹ نوامبر سال ۱۸۹۹ با گیمناسیو سوله، موسس اولیه بارسلونا برای سرمایه گذاری در این تیم به توافق رسید تا یکی از پرافتخارترین باشگاه‌های دنیای فوتبال متولد شود.گامپر در اولین اقدام خود برای این باشگاه به علت علاقه به تیم سابقش بازل سوئیس پیراهن راه راه آبی و اناری را برای این تیم انتخاب کرد و به عنوان کاپیتان و سرمربی تیم با دعوت از هم بازیان سابقش در سوئیس تیم فوتبال بارسلونا را تشکیل داد. وی در حدفاصل سال‌های ۱۸۹۹ تا ۱۹۰۳ و در اوج دوران جوانی در ۵۱ مسابقه برای بارسلونا به میدان رفت و توانست با به ثمر رساندن بیش از ۱۰۰ گل اولین افتخار تاریخ این تیم را که قهرمانی در رقابت‌های کوپا ماکایا که تنها تورنمنت فوتبالی در ایالت کاتالونیا به حساب می‌آمد و همچنین نایب قهرمانی اولین دوره رقابت‌های کوپا دل‌ری در سال ۱۹۰۲ را رقم بزند. گامپر در مجموع در ۵ دوره مختلف و البته کوتاه ( ۱۹۰۸ تا ۱۹۰۹، ۱۹۱۰ تا ۱۹۱۳، ۱۹۱۷ تا ۱۹۱۹، ۱۹۲۱ تا ۱۹۲۳، ۱۹۲۴ تا ۱۹۲۵) ریاست باشگاه را در دست گرفت. در آن سال‌ها به وی همچون ناجی تیم نگاه می‌شد و هر بار که بارسا در هز زمینه ای چه از نظر فنی و چه از نظر اقتصادی داخل یا خارج از زمین به مشکل می‌خورد، همگان به یاد او می‌افتادند. وی در دوران حضورش به عنوان ریاست باشگاه توانست تا با توسعه زمین کارر اینداستریا اولین استادیوم تاریخ باشگاه بارسلونا را با ظرفیت ۶ هزار نفر در سال ۱۹۰۹ برپا ساخته و پس از آن نیز در سال ۱۹۲۲ اولین کانون هوادارای باشگاه را با نزدیک به ۱۰ هزار نفر تشکیل داد و در نهایت استادیوم تاریخی و معروف لس کورتس را در همان سال با ظرفیت ۲۰ هزار نفر بر پا ساخت. گفتنی است استادیوم لس کورتس که بعد‌ها ظرفیتش تا ۶۰ هزار نفر نیز افزایش یافت، تا سال ۱۹۵۷ و قبل از منتقل شدن بازی‌های خانگی بارسلونا به نیوکمپ همچنان مورد استفاده قرار می‌گرفت.
همچنین پائولینیو آلکانتارا مهاجم اسپانیایی – فیلیپینی آن دوران را که توانست با به ثمر رساندن ۳۶۹ گل در ۳۵۷ مسابقه( البته تا قبل از ظهور پدیده ای به نام لیونل مسی) بهترین گلزن تاریخ باشگاه را در سال ۱۹۱۷ به خدمت گرفت و توانست با درخشش او بارسلونا را سه بار به عنوان قهرمان رقابت‌های کوپا دل ری، معتبرترین تورنمت آن روزهای فوتبال اسپانیا پیش از آغاز رقابت های لالیگا در سال ۱۹۲۹ برساند،اما با کسب همه این افتخارات سرانجام داستان زندگی پرزیدنت گامپر هرگز نشانی از دوران موفقیت آمیزش در مستطیل سبز نداشت.
وی در نهایت و در ۳۰ جولای ۱۹۳۰ در حالی که ۵۳ سال بیشتر نداشت، پس از شکست خوردن تلاش‌هایش در راه استقلال کاتالونیا و افزایش شدید مشکلات باشگاه و بسته شدن ۶ ماهه استادیوم لس کورتس پس از سپری کردن یک دوره افسردگی شدید، تصمیم گرفت تا با خاتمه دادن به زندگی خود و پس از یک خودکشی شبانه خانه اش را از نزدیکی ساختمان مرکزی باشگاه بارسلونا به قبرستان معروف مونتجوئیک در این شهر منتقل کند.
در سال ۱۹۶۶ میلادی انریک یائودت، ریاست آن زمان باشگاه بارسلونا تصمیم گرفت تا در دیداری نمادین و پیش از آغاز رقابت‌های فصل جدید، جامی‌را برای یادبود خوان‌گامپر برگزار کند. این جام در ابتدا با شرکت چهار تیم برگزار می‌شد اما در این سال‌ها به علت فشردگی برنامه‌های پیش فصل تیم، تنها در یک مسابقه خلاصه شده است. هر چند که علاوه بر انجام این مسابقه، این جام که همواره اولین بازی فصل جدید بارسلونا در استادیوم نیوکمپ است شامل مراسم‌های دیگری از جمله معارفه بازیکنان جدید، یادبود ستارگان قدیمی‌و برگزاری آیین‌های سنتی کاتالونیا نیز می‌شود.