چگونه فرزندی فکور داشته باشیم؟

ممکن است برای هر یک از ما در زندگی پیش آمده باشد که باوجود تلاش‌های زیاد برای رسیدن به هدفی نتیجه مطلوب را به‌دست نیاورده ایم، در این شرایط بیش از هر زمان دیگری انتظار داریم که مورد دلجویی واقع شویم، این حالت برای کودکان هم پیش می‌آید و این والدین هستند که با نوع برخوردشان می‌توانند تأثیر فراوانی بر بازتاب رفتارهای فرزندشان گذارند.

به گفته مصطفی آب روشن جامعه شناس، والدین تلاش مدار با والدین نتیجه مدار بسیار فرق دارند آنها برای تلاش فرزندشان ارزش قائلند و شخصیت فرزندشان را بر اساس آن محک می‌زنند. اگر فرزندان ما تفکر مدار باشند خیلی زود تلاششان را مدیریت کرده و به اهداف مورد نظر می‌رسند. بسیاری از والدین به‌خاطر ناکامی هایی که خود در زندگی داشته‌اند فرزندان را وادار به پیروی کورکورانه می‌کنند که فرزندان هم برای رهایی از این تحمیل‌ها راهی جز ریاکاری و دروغگویی در پیش روی خود ندارند.

مادری که به‌جای تحمیل عقیده و نظمی دستوری، نگرانی از آینده را به فرزندش انتقال می‌دهد در واقع او را در انتخابش آزاد می‌گذارد. مادر با این شیوه، ترس از آینده نابسامان را جایگزین ترس از خود می‌کند و قدرت تفکر و اندیشه فرزندش را برای مدیریت در محیط‌های مختلف فعال می‌سازد. فرزندان تفکر مدار از والدین خود نمی‌ترسند آنها از این می‌ترسند که با تلاش‌های ناکافی، پایگاه اجتماعی مورد نظر را به‌دست نیاورند.