سفری به روستای قلعه دوش

یکی دیگر از قلعه های تاریخی استان گیلان با قدمتی حدودا هزار ساله، قلعه صلصال واقع در روستای قلعه دوش لیسار از توابع تالش می باشد. روستای قلعه دوش به جهت داشتن این پدیده فرهنگی تاریخی ثبت شده در بین روستا های ناحیه از جایگاه ممتازی برخوردار است حتی برخی معتقدند که علت نام گذاری این روستا به دلیل موقعیت جغرافیایی آن نسبت به قلعه می باشد زیرا دارای چشم اندازی است که قلعه در بالا و در قسمت سر واقع شده است و خود روستا در سطح پایین تر و بر روی دوش های قلعه قرار گرفته است و روستای قلعه بین (قلعه بن) نیز پایین تر از روستای قلعه دوش قرار دارد که آن هم به دلیل اینکه در پای قلعه و یا به عبارت دیگر در پای و بن قلعه واقع شده (بن در تالشی به معنای پایین یا زیر پا است) به قلعه بین شهرت یافته است.

قلعه لیسار مربوط به دوره سلجوقیان است و در ارتفاع ۸۰ متری از زمین و روی تپه ای سنگی در ۱۵کیلومتری شهر هشتپر (مرکز شهرستان تالش) و مرکز دهستان لیسار واقع شده است. صلصال با املای «ص» در لغت به معنای گل خشکیده ورز داده شده و آماده جهت کوزه گری و سفالگری است که با توجه به طبیعت این منطقه و خاک های رسی قرمز و زرد رنگ حاصل از فرسایش دامنه های کوهستانی تالش را دارد و برخی دیگر معتقدند که نام اصلی این قلعه با املای سلسال است و سلسال در لغت به معنای آب خنک و خوشگوار است و در خصوص قلعه نیز آب بسیار اهمیت دارد و یکی از لوازم بسیار مهم در یک قلعه داشتن آب انبار است و نظریه ای در خصوص حمل آب و بسیار خنک و خوشگوار این قلعه از زمان های دور از طریق سوله های سفالین (تنبوشه) از ییلاق سوباتان آورده و سرازیر می شده است و به آب انبار می رسیده و نظریه دیگر در خصوص حمل آب باران از سقف و از طریق تنبوشه ها به آب انبار است.

قلعه لیسار از دو قسمت تشکیل شده است، نخست بخش خارجی که محوطه نسبتاً وسیعی را در بر می گرفته و توسط دیوار ستبری از زمینهای اطراف جدا شده است. بخش داخلی قلعه که بر روی صخره سنگی قرار دارد دومین قسمت آن را تشکیل می دهد و اکنون نیز بقایای آن بر جای مانده است.

ساختمان قلعه طوریست که در تمام جهات اصلی و فرعی به اطراف اشراف داشته و ساکنان قلعه از بالای آن می توانستند کلیه تحرکات را در شعاع خارج قلعه زیر نظر داشته باشند.

“ارگ قلعه” در بالای تپه قرار دارد و امروزه فقط دیوارهای آن بر جای مانده است، ظاهراً ارگ در طبقات مختلفی بنا شده که طبقات زیرین آن به دنبال ریزش طبقات بالا پر شده است.

قلعه لیسار به دلیل شرایط خاص جغرافیایی و واقع شدن در میان شالیزار ها برنج و باغات گیلاس تالش و نزدیکی اش به دریای خزر دارای آب و هوای بسیار مطبوعی می باشد و در اطراف آن چشمه ها و رودخانه های متعددی جریان دارند که یکی از رودخانه های مهم آن رودخانه هره دشت (لیسار) و دیگری رودخانه خلیل جو یا قلعه بین است که رود هره دشت از ارتفاعات ۲۶۰۰ متری داش بلاغی تالش سرچشمه می گیرد. و از چشمه های معروف آن منطقه یکی چشمه حاج آقا بلاغی و دیگری آقا دابلاغی است که این چشمه در جنوب شرقی و در زیر قلعه واقع شده است.

قدمت و سابقه استقرار انسان در روستای قلعه دوش را نمی توان دقیقا مشخص کرد، اما به گفته اهالی این روستا، حدود ۴۰۰ تا ۵۰۰ سال است که سکونت در آن گسترش دارد و از صنایع دستی مردمان منطقه می توان به شال بافی و جوراب بافی اشاره نمود و اغلب مردمان روستا کشاورز بوده و به برنج کاری حرفه اصلی آنها ست. این قلعه با توجه به چشم انداز زیبای آن جلوه خاصی به منطقه و روستای قلعه دوش بخشیده است و این اثر همچون نگینی بر انگشتری روستای مزبور قرار گرفته است.

امتیاز دهید: post
ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.