لاغری و راه تشخیص آن

وقتی وزن شخص، کمتر از وزنی باشد که می بایست نسبت به جنس، سن و قد خود داشته باشد، این شخص دچار کاهش وزن است. اگر این کاهش وزن به مقدار زیادی باشد، گفته می شود که شخص لاغر است.

کاهش وزن، باید در اثر کاهش بافت چربی و ماهیچه ای باشد تا شخص را لاغر بدانیم. بنابراین اگر شخصی در اثر از دست دادن مقدار زیادی از آب بدن، وزن خود را از دست داده باشد، لاغر نشده است.

تشخیص لاغری
اولین قدم برای درمان لاغری، تشخیص آن می باشد. ممکن است با خود فکر کنید که لاغری نیاز به تشخیص ندارد. لاغری را به راحتی و با یک نگاه می توان تشخیص داد. این مطلب در بسیاری از جاها صحیح است ولی گاهی تشخیص لاغری به سادگی، امکان پذیر نیست. خیلی ها ممکن است به اشتباه خود را لاغر بدانند و در پی درمان آن باشند، حال آنکه وزن طبیعی دارند.

یکی دیگر از فوائد تشخیص دقیق لاغری این است که میزان لاغری را مشخص می نماید. شخص لاغر، متوجه می شود که چقدر کمبود وزن دارد. او شروع به درمان خود می نماید و درمان را تا به دست آوردن وزن مطلوب ادامه می دهد. این موضوع باعث می شود تا شخص لاغر، اضافه وزن را بیش از اندازه ننماید، چرا که خطرات اضافه وزن و چاقی، بسیار بیشتر از کمبود وزن می باشد.

برای تشخیص لاغری، ابتدا باید وزن و قد خود را به دست آورید. وزن مطلوب، با قد متناسب است. برای تشخیص لاغری می توان از شاخص توده ی بدن استفاده کرد. برای بدست آوردن شاخص توده ی بدن، وزن را بر قد به توان دو تقسیم نمائید.

شاخص توده ی بدن، برای افراد بالای ۱۸ سال به کار می رود. آقایانی که شاخص توده ی بدن آنها کمتر از ۲۰ باشد، لاغر هستند. خانم هایی که شاخص توده بدن آنها کمتر از ۱۸ باشد، لاغر هستند.