آشنایی با راوی های به یادماندنی ادبیات

اولین برخورد خواننده با یک رمان از طریق راوی آن است و این راوی در دنیای ادبیات لباس های مختلفی پوشیده است.

فهرست زیر را آنتون ویلسن نویسنده «شهر پانوراما» فراهم کرده. نویسنده ای که در همین رمان اوپن پورتور یکی از جذاب ترین راوی های (قصه گوهای) ادبیات را معرفی می کند. راوی یا قصه گو همان کسی بود که در گذشته دور آتش می نشست و دیگران را با کلام خود مسحور می کرد. این راوی در ادبیات مکتوب لباس های مختلف پوشیده است. آنچه در ادامه می خوانید ۱۰ تن از راوی های به یادماندنی ادبیات هستند.

۱. ام راوی «در جست و جوی زمان از دست رفته»
مارسل پروست

راوی که انگار حوصله ندارد از تخت پایین بیاید و آنچه را پیرامون خودش و خانواده اش می گذرد با طول و تفصیل تمام تعریف می کند. انگار تا آخر دنیا وقت برای قصه تعریف کردن دارد. جملات طولانی این راوی از یادنرفتنی هستند! (پابلیشر زویکلی/۲۸ سپتامبر/ ترجمه: حسین عیدی زاده)

۲. اسماعیل راوی «موبی دیک»
مران ملویل

«مرا اسماعیل بخوانید» راوی رمان را اینچنین آغاز می کند اما با ورود راوی سوم شخص در انتهای کتاب آیا باز هم می شود این کار را کرد؟ اسماعیل یکی از دنیا دیده ترین راوی های ادبیات، راوی که نفرین شده ترین هاست! (جایگزین: نویسنده/ راوی «دن کیشوت» نوشته سروانتس)

۳. روث راوی «خانه داری»
مریلین رابینسن

روث گذشته خودو خواهرش را به یاد می آورد اما چیزهایی که او تعریف می کند هیچ کدام در واقعیت رخ نداده بلکه زاده تخیل او هستند. رمان سرشار از توصیف آدم ها، مکان ها و رخدادهاست. (جایگزین دل جردن راوی «زندگی دختران و زنان» نوشته آلیس مونرو)

۴. فرانس – جوزف مورائو راوی «انقراض»
توماس برنارد

ویژگی راوی های برنارد زبان موسیقی وار وتکرار در کلام آنهاست. یک روشنفکر اهل اتریش که در روم در تبعید به سر می برد. متوجه می شود چون تنها وارث خاندان است باید به خانه برگردد. مورائو زیرک است و طنزی گزنده دارد و همین او را به یادماندنی می کند. (جایگزین: تمامی راوی های ساموئل بکت)

۵. مرد نامرئی راوی «مرد نامرئی»
ران الیسن

ران را به عنوان خود زندگینامه یک فرد بی نام با سرنوشتی محتوم می خوانیم. رمان را رئالیست ها نپسندیدند چرا که اثری شخصی بود و سبکی تجربی داشت چون اجازه می داد نثر مسجع باشد و به فرهنگ توده نزدیک باشد. در این رمان صدای تمامی افراد جامعه را می شنویم. (جایگزین: مرد زیرزمینی راوی «یادداشت هایی از زیرزمین» نوشته فئودور داستایوسکی)

۶. چارلز کینبوت راوی «آتش رنگ پریده»
ولادیمیر ناباکوف

بله می دانم از خود می پرسید چرا هامبرت هامبرت را از رمان «لولیتا» انتخاب نکردم، چون به نظر من دومین شخصیت معروف آثار ناباکوف یعنی کینبوت جذاب تر است. او در این اثر یکی از غیرقابل اعتمادترین راوی های ادبیات است که اصلا نمی شود به داستان های جذابش اعتماد کرد. (جایگزین: هامبرت هامبرد در «لولیتا» نوشته ولادیمیر ناباکوف)

۷. دیتی راوی «من به پادشاه انگلستان خدمت کردم»
بهومیل هرابال

هرابال استاد ادبیات احمق هاست! او اجازه می دهد احمق های داستان هایش حرف دلشان را بزنند و داستان های خود را تعریف کنند. دیتی یک متصدی هتل است و مدام بلوف می زند یک بار به امپراتور اتیوپی خدمت کرده است! او در حالیکه نازی ها قدرت می گیرند با یک ورزشکار آلمانی ازدواج می کند. (جایگزین: استیونز راوی «بقایای روز» نوشته کازوئو ایشیگورو)

۸. عوضی راوی «پسر مسیح»
دنیس جانسن

داستان ترک اعتیاد از زبان یک راوی غیرقابل اعتماد. عوضی نام جالب این راوی است که حتی نمی تواند داستانش را درست تعریف کند. یک رمان مبتنی بر داستان کوتاه، داستان هایی که به هم پیوسته نیستند. آنچه موجب پیروزی جانسن می شود تکامل زبان راوی با بهبودی اش در هر فصل است. (جایگزین: استر گرین وود در «جام شیشه ای» نوشته سیلویا پلات)

۹. هولدن کافیلد راوی «ناتور دشت»
جی. دی. سلینجر

یک راوی نوجوان دیگر که دید و زبانش چنان کودکانه است که گاهی کتاب را کتاب کودکان می خوانند. این در حالی است که ورای سخنان در ظاهر بی معنای کافیلد دنیایی بزرگ نهفته است. قدرت کتاب در حرفی است که راوی می زند: مردن با عزت در برابر زندگی با ذلت. (جایگزین: الین راوی «چشم گربه» نوشته مارگارت آتوود)

۱۰. هاک فین راوی «ماجراهای هاکلبری فین»
مارک تواین

روایت ها نشانگر پیروزی زبان محاوره بر زبان مکتوب ونوشتار است. نشانه پیروزی زبان کوچه بازاری بر زبان رسمی. تواین با این رمان، مهارتش را در استفاده از زبان محاوره نوجوانان آمریکا نشان داده و از زبان نوجوانی نحیف سخنانی بزرگسالانه و پیچیده بیان کرد. (جایگزین: اسکات راوی «کشتن مرغ مقلد» نوشته هارپرلی)

منبع: روزنامه هفت صبح

امتیاز دهید: post
ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.