وسط غذا آب نخورید
انسان تنها حیوانی است که میانه غذا خوردن آب می‌نوشد و این استثنا بودن، نمایانگر غیرطبیعی بودن است. غذا در دهان با خرد کردن آن توسط دندانهای پیشین و نیش، آسیاب کردن آن توسط دندانهای آسیا و در آمیخته شدن آن با بزاق می‌باشد.
انسان‌ها در اثر عادت‌های غلط که بعضا معلول گرفتاری‌های زندگی اجتماعی آنهاست از قدرت دندان‌ها و دهان بر نمی‌آید و برای آنکه لقمه آماده نشده را قورت دهد به آشامیدن آب روی آن متوسل می‌شود.
اینکه ادعا شده است آب سبب لزج شدن و نرم شدن لقمه غذایی می‌شود و خوب است، ادعای نادرستی است.عادت غلط از چند عامل نشأت می‌گیرد. نخست کمبود وقت است. انسان جامعه صنعتی امروز نمی‌تواند برای صبحانه و ناهار خود وقت بگذارد. ظهر که می‌شود ساندویچی در دست می‌گیرد و هر لقمه نجویده آن را با نوشابه گاز دار به طرف گلو و مری می‌راند که خود نوشابه گازدار به مراتب بدتر از آب در وسط غذا است. و فلسفه پیدایش ساندویچ نیز از دنیای پرشتاب و پرهیاهوی ماشینی امروز ما خبر می‌دهد.
علت دوم خوب نجویدن غذا وجود دندانهای فاسد و کرم خورده یا اصلا بی‌دندانی است. که متاسفانه در اثر فقدان بهداشت دهان و دندان در جامعه امروز ما به وفور دیده می‌شود.
حرف زدن در هنگام غذا خوردن و استرس هم از عوامل باز دارنده جویدن خوب است.
از سوی دیگر وجود ادویه‌جات و ترشیجات و نمک فراوان در غذا سبب طلب کردن آب در هنگام جویدن می‌شود. اگر میانه غذا آب مصرف شود سبب افزایش PH معده و رو به قلیایی شدن اسید معده می‌گردد. این امر موجب سوء هاضمه می‌شود و در دراز مدت انواع اختلالات معده را موجب می‌شود.
از این گذشته، مصرف آب فراوان همراه با غذا حجم غذا در معده را بالا می‌برد و موجب بازگشت شیره معده به مری یا ریفلاکس می‌شود که این خود پیامدهای نامطلوب بعدی را به‌دنبال دارد.
بدین مناسبت است که آب درمانگران، افراد را از نوشیدن آب یک ساعت پیش از غذا و در هنگام غذا برحذر می‌دارند.
دکتر عبدالحمید حسین‌نیا، روزنامه اطلاعات