چطور وابستگی کودک را کم کنید؟
شاید شما هم جزو مادرانی باشید که باید فرزندتان را همه جا با خود ببرید و هر لحظه جلوی چشم او باشید در غیر این صورت آنقدر گریه میکند که هیچ کس از پس آرام کردنش برنمیآید. این طور بچهها دچار اضطراب جدایی هستند. اما برخی دیگر از کودکان از اضطراب اجتماعی رنج میبرند. در هر صورت این بچهها به بیماری اضطراب مبتلا هستند و مداخلات روانپزشکی به موقع میتواند برای آنها بسیار سودمند باشد. اما شما هم میتوانید با دقت در نوع رفتارتان با او، به درمان او کمک کنید.
به جای آن که او را به خاطر ترس از جدایی سرزنش کنید، درکش کرده و بپذیرید اضطراب او واقعی است و او را به دلیل جمع گریزی و ارتباط برقرار نکردن با دیگران شماتت نکنید. او را با گفتن این که: «چرا به دیگران سلام نمیکنی، چرا به من چسبیدی و منو ول نمیکنی و…» سرزنش نکنید و اعتماد به نفسش را نگیرید که با این کار موجب تشدید علایمش میشوید. او را با بچههای دیگر که ارتباط بهتری در جمع دارند، مقایسه نکنید. فکر نکنید این مقایسه میتواند او را به الگوپذیری یا تحرک وادارد.
به جای آن، وقتی کودک شما با بچههای دیگر دوست میشود و بازی میکند، در میهمانیها از شما جدا میشود و شب را به تنهایی در اتاق خودش میخوابد، او را تشویق و از او تعریف کنید. انتظار نداشته باشید کودک شما به طور ناگهانی و یک شبه تغییر کند. تلاشهای کوچک او را ببینید و قدر بنهید.
منبع: روزنامه اطلاعات