نگاهی به کارنامه سینمایی اکبر عبدی در آستانه اکران شبکه
از تلویزیون شروع کرد و خیلی زود محبوب شد و استعدادهایش را به رخ همگان کشید. با بازی در فیلم اجاره نشینها(داریوش مهرجویی، ۱۳۶۵) درمیان سینماییها هم جایی برای خود پیدا کرد و در سال ۱۳۶۸ برای بازی بسیار زیبایش در فیلم مادر(علی حاتمی، ۱۳۶۸) ساخته علی حاتمی برنده سیمرغ بلورین نقش دوم مرد از هشتمین جشنواره فیلم فجر شد. آن سال اکبر عبدی در فیلم ویژه کودک و نوجوان دزد عروسکها (محمدرضا هنرمند، ۱۳۶۸) هم بسیار خوش درخشید تا نشان دهد توانایی بازی در اعم کمدیهای روز را دارد. ناصرالدین شاه اکتورسینما برگ دیگری از تفاوت نقشهای او را برای مخاطب رو کرد. اوج هنراودرفیلمهای هنرپیشه و به خصوص فیلم آدم برفی(داود میرباقری – ۱۳۷۳) بود. اما آدم برفی با بیمهری از بخش مسابقه جشنواره سیزدهم کنار گذاشته شد تا این نقش عبدی تنها و تنها در اکران عمومی دیده شود، این اولین بار بود که یک مرد در لباسی زنانه جلوی دوربین ظاهر میشد و میدرخشید که تجربه دلچسبی برای میرباقری با حضوراکبر عبدی شد.
روز فرشته (بهروز افخمی، ۱۳۷۲) اکبرعبدی را کاملا به عنوان یک کمدین توانا و کاربلد به مخاطب شناساند. اکبرعبدی در بازیهایش تنوع نقش به شدت دیده میشد و روز فرشته برگ زرین دیگری از آن نقشها بود و بازی درخشان اکبرعبدی در کنار استاد عزت الله انتظامی یکی از زوجهای موفق دهه هفتاد را تشکیل داده بود. تحفه هند (محمدرضا زهتابی،۱۳۷۳) وآقای شانس(رحمان رضایی ، ۱۳۷۳) دو فیلم مهم دیگر اکبرعبدی در سال هفتاد وسه بودند که تحفه هند بسیارمحبوب شد. مرد آفتابی(همایون اسعدیان، ۱۳۷۴) به نوعی بازگشت او به سینمای دلخواهش محسوب میشد، او درکنارحمید جبلی زوج موفقی نشان داد. واما ظهوریک زوج کمدی ماندگاردرسینمای ایران به نوعی با فیلم پاکباخته(غلامحسین لطفی، ۱۳۷۴) بود. این فیلم پایه گذاریک فیلم دزد و پلیسی کمدی با درخشش اکبرعبدی و علیرضا خمسه بود که بسیاراین دو را بیش از پیش محبوبتر کرد. اکبر عبدی نیمه دوم دهه هفتاد را درسکوت سینمایی سپری کرد و خبری از آن عبدی پرطرفدار و محبوب نبود. شب روباه (همایون اسعدیان، ۱۳۷۵)، عشق گمشده (سعید اسدی، ۷۶/۱۳۷۵)، تارزن و تارزان (علی عبدالعلیزاده، ۱۳۷۹) فیلمهای دیگراکبرعبدی در دهه ۷۰ بودند که نقشها طوری نبودند که تواناییهای عبدی را به رخ بکشند. جنگجوی پیروز(مجتبی راعی، ۱۳۷۷) دیگر فیلم عبدی بود که برایش کاندید سیمرغ جشنواره شد.
اما عبدی درآخردهه هفتاد توانست باردیگر درجشنواره موفق ظاهرشود، نان وعشق وموتورهزار(ابوالحسن داودی، ۱۳۷۹) فیلم کمدی موفق دیگری برای اکبرعبدی محسوب میشد که اکبرعبدی کاندید سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد شد و همان سال به انتخاب نویسندگان و منتقدان بهترین بازیگر سال شد. فیلم در اکران عمومی هم موفق ظاهرشد واز پرفروشهای سال شد تا نقش عمو یارولی دراین فیلم از سوی اکبرعبدی ماندگار شود.
قاعده بازی (احمدرضا معتمدی، ۱۳۸۴) و اخراجیها (مسعود ده نمکی، ۱۳۸۵) فیلمهای مهم بعدی او بودند که اوج تواناییهای اکبرعبدی در دهه هشتاد به حساب میآیند. بایرام لودر اخراجیها با بازی اکبرعبدی تا مدتها بدل به شخصیت محبوب مردم شد و با آن لهجه زیبا که عبدی همیشه از پسش خوب برآمده است توانست در دل مردم برای خود جا بازکند. اما ازاینجا به بعد اکبرعبدی به دلایل نامعلوم وشاید عمدا به بازی درکمدیهای ضعیف و بعضا موسوم به سخیف نیمه دوم دهه هشتاد سینمای ایرانرو آورد. کلاغ پر(شهرام شاه حسینی ،۱۳۸۶)، گوشواره(وحید موساییان،۱۳۸۶)، دلداده(قدرت الله صلح میرزایی،۱۳۸۷)، چشمک(جهانگیر جهانگیری،۱۳۸۶)، درشب عروسی(رضا قهرمانی،۱۳۸۶)، شرط اول (مسعود اطیابی،۱۳۸۸)، زم هریر(علی رویین تن، ۱۳۸۸)، کیش و مات (جمشید حیدری، ۱۳۸۷)، استخونای بابام (مهدی رضازاده فخار، ۱۳۸۷) و افتضاحی چون افراطیها(جهانگیر جهانگیری ، ۱۳۸۷) تنها بخشی ازآن آثارضعیف اکبرعبدی در نیمه دوم دهه هشتاد بودند. شاید هم جو حاکم بر کمدیهای سینمای ایران،عبدی را هم با خود به این سمت برد چرا که خیلی ازکمدینهای سینمای ایران درگرداب کمدیهای سخیف نیمه دوم دهه هشتاد گرفتار شدند. ضمنا او دردو قسمت بعدی اخراجیهای مسعود ده نمکی هم حاضر شد وهرچند توانست با این فیلمها رکوردهای سینمای ایران را جابه جا کند اما بعضا مورد انتقاد هم قرارگرفت. اما خوب شاید چاره ای هم نداشت؛ سرنوشت بایرام لودرنباید بیپایان میماند و اکبرعبدی در شرایطی که بیماربود و میل زیادی هم نداشت سرصحنه اخراجیها ۳ حاضر شد و کنار امین حیایی و امیر نوری به خواندن آهنگ سوسن خانوم پرداخت. اما ما قطعا نمیتوانیم کارنامه پربارعبدی دردهه شصت وهفتاد را ازیاد ببریم و ما هنوزهم فیلمهای دوران خوش اکبرعبدی را دوست داریم. امیدواریم بازهم همان اکبر عبدی طناز به سینمای ایران برگردد و با فیلمهایی با کیفیت خود را نشان دهد. اکبر عبدی در سریالهای بسیار زیادی در تلویزیون بازی کرده است که میتوان سریالهایی چون هتل پیاده رو که او بازهم با میناجعفرزاده وعلیرضا خمسه هم بازی بود نام برد.او درسریالهای تاریخی و بزرگی چون امام علی(ع) و در چشم باد بازیهای بسیار خوبی از خود نشان داده است و در سریال مهم و تاریخی سالهای مشروطه به کارگردانی محمدرضا ورزی در نقش مظفرالدین شاه قاجار بازی فوقالعادهای از خود نشان داد. در جشنواره سی ام دو بازی دیگر از او در تلفن همراه رییس جمهور(علی عطشانی ، ۱۳۹۰) و خوابم میاد (رضا عطاران، ۱۳۹۰) را دیدیم که نقش او در فیلم رضا عطاران جذاب و دیدنی بود و سیمرغ جشنواره را برایش به ارمغان آورد.عبدی این روزها در آخرین ساخته کارگردان مرحوم سینمای ایران ایرج قادری(شبکه) نقشآفرینی کرده است.
منبع: روزنامه مردمسالاری