اهل قلمی که در سال ۱۳۹۰ در گذشتند

در ابتدای سال ۹۰، حمید کرمی هم‌زمان با بهار از دنیا رفت. این شاعر پیشکسوت دفاع مقدس نهم فروردین‌ماه بر اثر سکته‌ی قلبی در سن چهل ‌و نه‌سالگی درگذشت. از جمله‌ی آثار او، کتاب‌های «بر شانه‌های کوهستان» و «سایه‌روشن‌های ویدر» بودند.

بهار تمام نشده بود که شاعری دیگر از دنیا رفت. میرصالح حسینی، شاعر و محقق، هشتم خرداد‌ماه دیده از جهان فروبست. این شاعر ۶۶ سال داشت که درگذشت. متولد سال ۱۳۲۴ در سراب بود و از منظومه‌ی «حیدربابا یه سلام» محمدحسین شهریار، ترجمه‌ای منظوم به زبان فارسی منتشر کرده بود.

در تابستان، محسن‌ اردبیلی، از فعالان تدوین کتاب‌های تاریخی زنجان، از دنیا رفت. او که متولد سال ۱۳۱۳ بود، ۲۰ تیرماه درگذشت. اردبیلی صاحب ۲۰ کتاب تألیفی در زمینه‌های تاریخی بود. سیدحسین الهامی، نویسنده، شاعر و روزنامه‌نگار، هم در ۱۳ شهریورماه دیده از جهان فروبست. او در سال‌‌های پیش از انقلاب با مجله‌ها‌ی «روشنفکر» و «سپید و سیاه» همکاری داشت و نخستین سردبیر اجرایی روزنامه‌ی «ایران» بود.

نیمه‌ی شهریورماه، محمدحسین آریا، مؤلف و مترجم در حوزه‌ی‌‌ِ تاریخ، از دنیا رفت. او متولد سال ۱۳۱۵ در خرم‌آباد لرستان بود. این سرهنگ بازنشسته‌ی نیروی زمینی ارتش آثار متعددی را چاپ کرده است که از جمله به ترجمه‌ی «تمدن مغرب‌زمین» نوشته‌ی اشپیل فوگل، «تمدن‌های عالم» تألیف فیلیپ آدلر، «ساندینو» تألیف گئورک سلسر، «بررسی تاریخ تمدن» تألیف آرنولد توینبی، «گاندی زندانی امید» جودیت براون، «برخورد آرای مسلمانان و مسیحیان» تألیف مونتگمری وات و «مسلمانان در اروپا» تألیف برنارد لوئیس می‌توان اشاره کرد.

عظیم خلیلی دیگر شاعر درگذشته در سال ۱۳۹۰ بود که ۱۶ مهرماه از دنیا رفت. او متولد سال ۱۳۲۰ بود و مجموعه‌های شعری همچون «عاشقانه»‌، «موج»،‌ «شال» و «ماهیگیر و دریا» از آثار به جامانده‌‌اش هستند.

یحیی شیدا، نویسنده‌ی کتاب‌هایی همچون «زوایای تاریخ نثر»، «تلواسه‌ها»، «غزلیات»، «پسرخان» و «دریای متلاطم»، بر اثر کهولت سن اول آبان‌ماه در منزل شخصی‌اش در طالقان تبریز چشم از جهان فروبست. او از سال ۱۳۲۷ همکاری‌اش را با مطبوعات در روزنامه «آذرمرد» به عنوان سردبیر آغاز کرد. عضو انجمن نویسندگان باکو و دارای دکترای افتخاری ادبیات از این مرکز دانشگاهی بود.

عبدالله نورانی، کتاب‌شناس و مصحح متون فلسفی و کلامی شیعه، نیز هشتم آبان‌ماه درگذشت. او متولد سال ۱۳۰۸ در نیشابور بود. از جمله‌ آثار عبدالله نورانی، تصحیح «فرائد الاصول» مرتضی بن محمدامین انصار، «سلم السماوات» تألیف ابوالقاسم بن ابی‌حامد انصاری و «شرح هدایه ملاصدرا شیرازی» از احمد بن محمد حسینی اردکانی هستند.

عباس بارز، شاعر آذربایجان، نیز ۲۴ آبان‌ماه در شهرستان اهر چشم از جهان فروبست. عباس اسلامی متخلص به «بارز» متولد سال ۱۳۰۰ شمسی بود. «گل‌های رنگارنگ»، «ائل داغینا سلام» و «یاسلی ساوالان» از جمله کتاب‌های او هستند.

اما غلامرضا بروسان و الهام اسلامی همراه دختر کوچک‌شان ۱۴ آذرماه بر اثر سانحه‌ی تصادف درگذشتند. غلامرضا بروسان متولد سال ۱۳۵۲ در مشهد بود. از این شاعر مجموعه‌های شعر «احتمال پرنده را گیج می‌کند» و «یک بسته سیگار در تبعید» منتشر شده است، که دومین مجموعه‌ی شعرش عنوان برگزیده‌ی جایزه‌ی شعر خبرنگاران را در نخستین دوره برایش به ارمغان آورد. همچنین مجموعه‌ی شعر «مرثیه برای درختی که به پهلو افتاده است» برگزیده‌ی دومین دوره‌ی شعر نیما معرفی شد. او همچنین گزیده‌ای از شعر مشهد را به نام «به سوی رودخانه‌ی استوک» و «عصاره‌ی سوما»، گزیده‌ای از ریگ‌ ودا (قدیمی‌ترین کتاب مقدس موجود هندوها) و «مرا ببخش خیابان بلندم» گزیده‌ی شعر شمس لنگرودی، را منتشر کرده است. الهام اسلامی هم متولد سال ۱۳۶۲ بود. از او مجموعه‌ی شعر «دنیا از ما چشم برنمی‌دارد» منتشر شده است که به‌عنوان نامزد دومین دوره‌ی جایزه‌ی شعر زنان (خورشید) معرفی شد. او همچنین نامزد سومین دوره‌ی جایزه‌ی کتاب سال شعر جوان شده بود.

عبدالرضا قناد دزفولی دیگر شاعری است که در پاییز از دنیا رفت. او که متولد سال ۱۳۱۶ بود، ۱۸ آذرماه در بیمارستان اروند اهواز درگذشت. از این شاعر مجموعه‌ها‌ی شعر «زیر شاخه‌های زیتون»، «زیر شاخه‌های کاج»، «زیر شاخه‌های نخل» و «بانوی هزار آیینه» به جا مانده است.

محمد آزادگان، از پیر‌غلامان و ذاکران حضرت سید‌الشهدا (ع)، هم ۱۳ دی‌ماه درگذشت. از او چند مجموعه‌ی شعر آیینی بر جای مانده است.

حجت‌الاسلام علی ابوالحسنی (منذر) نیز سوم اسفندماه از دنیا رفت. این نویسنده‌ و پژوهشگر دین، تاریخ اسلام و تاریخ معاصر ایران متولد سال ۱۳۳۴ در تهران بود. از جمله آثار منتشرشده‌ی ابوالحسنی، این عنوان‌ها هستند: «مهاتما گاندى: همدلى با اسلام و همراهى با مسلمین»، «سیاهپوشى در سوگ ائمه نور (ع)»، «ریشه‏هاى تاریخى و مبانى فقهى»، «تحلیلى از نقش سه‌گانه شهید شیخ فضل‌الله نورى در نهضت تحریم تنباکو»، «نگاهى به اصل ولایت»، «میعاد با استاد مطهرى؛ شهید راه تطهیر سیماى فرهنگ اسلامى از زنگار غرب‌زدگى و شرق‌زدگى»، «بررسى قرآنى و روایى توکّل» و «حکمت: مهارى بر سرکشى نفس».

ابراهیم یونسی ۱۹ بهمن‌ماه از دنیا رفت. این نویسنده و مترجم پیشکسوت پس از مدتی دوره‌ بیماری در هشتادوپنج‌‌سالگی از دنیا رفت. او متولد سال ۱۳۰۵ در بانه بود.

از جمله ترجمه‌های متعدد یونسی، «آرزوهای بزرگ» چارلز دیکنز، «جنبه‌های رمان» ای. ام. فورستر، «سیری در نقد ادب روس» و «دفتر یادداشت‌های روزانه یک نویسنده» فئودور داستایوسکی است. او همچنین در کنار کتاب‌هایی همچون «هنر داستان‌نویسی»، در زمینه‌ی داستان و رمان هم آثاری را همچون «گورستان غریبان»، «دلداده‌ها»، «فردا»، «مادرم دو بار گریست»، «کج‌کلاه و کولی»، «داداشیرین»، «شکفتن باغ»، «خوش آمدی» و «دعا برای آرمن» منتشر کرده است.

دیگر شاعری که در این سال از دنیا رفت، فریدون فریاد بود که ۱۶ بهمن‌‌ماه در پی ابتلا به سرطان روده، در بیمارستانی در آتن از دنیا رفت. فریاد متولد سال‌ ۱۳۲۸ در‌ خرمشهر بود که به عنوان مترجم آثار یانیس ریتسوس شهرت داشت و از دوستان او هم بود. این شاعر و مترجم دانش‌آموخته‌ی ادبیات تطبیقی بود که برای ادامه‌ی تحصیل در رشته‌ی ادبیات یونان به این کشور سفر کرد و از این رهگذر با ریتسوس و آثارش آشنا شد.

از جمله آثار منتشرشده‌ی فریدون فریاد این عنوان‌ها هستند: «تقویم تبعید» (ترجمه‌ی برگزیده‌ی شعرهای یانیس ریتسوس)، «آسمان بی‌گذرنامه»، «افسانه‌ای از بهشت» (ترجمه از ادبیات کهن فارسی به یونانی)، «نفس و داستان‌های دیگر» (ترجمه‌ی برگزیده‌ی داستان‌های کوتاه آنتونیس ساماراکیس از یونانی) و «زمان سنگی» (ترجمه‌ی شعرهای اولین دوره‌ی تبعید ریتسوس). یکی از کتاب‌های فریاد، «خواب‌هایم پر از کبوتر و بادبادک است» با موضوع جنگ تحمیلی ایران و عراق است، که به گفته‌ی خودش، در سال ۱۹۸۸ توسط یانیس ریستوس به یونانی ترجمه شده است و بخش‌هایی از آن در مقطع ابتدایی یونان در کتاب‌های درسی این کشور تدریس می‌شود.

پرویز رجبی هم ایران‌شناس و اهل قلمی بود که ۲۱ بهمن‌ماه از دنیا رفت. او متولد سال ۱۳۱۸ در قوچان بود. سال ۱۳۴۹ از دانشگاه گوتینگن دکترا گرفت. کتاب‌های «هزاره‌های گمشده»، «سده‌های گم شده»، «ایران‌شناسی»، «تاریخ ایران در دوره‌ی ایلامی»، «تاریخ ایران در دوره‌ی سلوکیان و اشکانیان»، «کریم‌خان زند و زمان او» و «از زبان داریوش» از جمله‌‌ آثار این مؤلف‌اند.

در روزهای پایانی سال هم سیمین دانشور پس از سال‌ها بیماری در سن نودسالگی درگذشت. بانوی ادبیات داستانی ایران ۱۸ اسفندماه از دنیا رفت. سیمین دانشور متولد هشتم اردیبهشت‌ماه سال ۱۳۰۰ در شیراز بود. در سال ۱۳۲۸، دکترای خود را در رشته‌ی ادبیات فارسی از دانشگاه تهران گرفت. یک سال بعد با جلال آل ‌احمد ازدواج کرد و در سال ۱۳۳۱ برای مطالعه در رشته‌ی «زیبایی‌شناسی» در دانشگاه استنفورد، به آمریکا سفر کرد و دو سال بعد به ایران بازگشت.

از جمله تألیف‌ها و ترجمه‌های دانشور عبارت‌اند از: «آتش خاموش»، «سرباز شکلاتی» برنارد شاو، «باغ آلبالو» و «دشمنان» از آنتوان چخوف،‌ «بئاتریس» از شنیتسلر و «رمز موفق زیستن» از دیل کارنگی، «کمدی انسانی» ویلیام سارویان و «داغ ننگ» از ناتانیل هارتون، «شهری چون بهشت»، «سووشون»، «بنال وطن» از آلن پیتون، «به کی سلام کنم؟»، «غروب جلال»، «ماه عسل آفتابی» (داستان‌های ملل مختلف)، «جزیره‌ی سرگردانی»، «شناخت و تحسین هنر»، «از پرنده‌های مهاجر بپرس»، «ساربان سرگردان» و «انتخاب».

عبدالمحمد روح‌بخشان دیگر اهل قلمی است که در سال ۱۳۹۰ از دنیا رفت. این مترجم و ویراستار ۲۲ اسفندماه بر اثر حمله‌ی فلبی درگذشت. روح‌بخشان ترجمه‌هایش را با امضای «ع. روح‌بخشان» منتشر می‌کرد. او متولد سال ۱۳۱۷ بود و از جمله‌ آثارش، کتاب‌های «نیچه، فروید، مارکس» نوشته‌ی میشل فوکو، «شیخ ابوالحسن خرقانی؛ زندگی، احوال و اقوال» اثر کریستین تورتل، «یونانیان و بربرها؛ روی دیگر تاریخ» اثر امیرمهدی بدیع، «روابط حکمت اشراق و فلسفه ایران باستان؛ بن‌مایه‌های زرتشتی در فلسفه‌ی سهروردی» اثر هانری کربن، «کتاب ایرانی؛ چهار مقاله در مباحث متن‌پژوهی، نسخه‌شناسی و کتاب‌آرایی» اثر فرانسیس ریشار هستند. روح‌بخشان آثار متعددی را هم تألیف کرده که از آن جمله، کتاب «فرنگ و فرنگی در ایران» است.

منبع: خبرگزاری ایسنا

امتیاز دهید: post
ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.